Archiwa tagu: Policy Of Truth

Kawałki na Global Spirit Tour cz.1

Pora ruszyć w końcu z podsumowaniami całej trasy. Jest tego sporo i cykl będzie miał kilka odcinków. Dziś odcinek pierwszy poświęcony wykonywanym utworom.

Pod względem wykonywanych utworów Global Spirit Tour zakończyła się małym rekordem, była to największa trasa ever pod względem liczby wykonanych utworów. Na całej trasie łącznie wykonano 41 kawałków. Jak to się ma do poprzednich tras?

  • Devotional Tour – 29
  • The Singles 8698 Tour – 22
  • Exciter Tour – 29
  • Touring The Angel – 33
  • Tour Of The Universe – 39
  • Delta Machine Tour – 40
  • Global Spirit Tour – 41

Przez Devotional Tour rozumiem  trasę w latach 1993-1994.

Jak widać arytmetycznie jest sukces (pytanie, czy o ilość chodzi). Oczywiście przedstawię pełną listę, zanim to jednak nastąpi kilka innych szczegółów.

Na 41 utworów składało się:

  • Instrumental – 1
  • Śpiewane przez Dave’a – 28
  • Śpiewane przez Martina – 12

Na poprzedniej trasie nie było Intra w takim znaczeniu, jak to miało miejsce na niedawno zakończonej trasie. Jeżeli zapomnimy na chwilę o Cover Me (Alt Out), to właściwie bilans w stosunku do poprzedniej trasy jest podobny ze wskazaniem na Dave’a.

Delta Machine Tour:

  • Śpiewane przez Dave’a – 27
  • Śpiewane przez Martina – 13

Tour Of The Universe:

  • Śpiewane przez Dave’a – 25
  • Śpiewane przez Martina – 13
  • Śpiewane przez Dave’a i Martina – 1

Touring The Angel:

  • Śpiewane przez Dave’a – 21
  • Śpiewane przez Martina – 9
  • Śpiewane przez Dave’a i Martina – 2
  • Instrumental – 1

Exciter Tour:

  • Śpiewane przez Dave’a – 18
  • Śpiewane przez Martina – 10
  • Śpiewane przez Dave’a lub Martina – 1
  • Instrumental – 1

W przypadku Exciter Tour jest jedno zamotanie, ponieważ jest to trasa na której i Martin i Dave śpiewali ten sam kawałek, ale na różnych koncertach. Mam tu na myśli Condemnation, który w USA śpiewał Martin a w Europie Dave. Taka powtórka z Devotional Tour. Mógłbym tak ciągnąć, aż do Speak & Spell Tour. Cieszy trochę większy udział kawałków śpiewanych przez Dave’a, nie mniej, jeżeli przypomnimy sobie, że do tej analizy zaliczają się również pojedyncze wykonania – takie jak Halo – wówczas już nie jest tak różowo.

Prześledźmy zatem kawałek po kawałku to zestawienie. Skąd wziął się taki wynik? Zestawienie będę prezentował od najmniejszej liczby wykonów, aby finalnie dotrzeć do lidera zestawienia.

31-41

41 – But Not Tonight1 – próba przywołania jednego z największych hitów Delta Machine Tour miała miejsce podczas czwartego koncertu w Hollywood Bowl 2017.10.18. Może to i dobrze, numer raczej powinien zostać jako znak rozpoznawczy Delta Machine Tour. Na tej trasie prym bardziej wiodły numery z Music For The Masses niż z Black Celebration.

40 – Halo1 – świat do tej pory nie rozumie co poszło nie tak, że nie zażarło. Mógł to być hajlajt tej trasy. Skończyło się na tym, że koncert w Dublinie 2017.11.15 stał się jedynym w swoim rodzaju, nie tylko ze względu na pojedyncze wykonanie Halo w wersji oryginalnej.

39 – Little Soul1 – jedyne wykonanie na rozgrzewkowej trasie w Berlinie 2017.03.17. Chyba to i dobrze, że na tym się skończyło. Fakt zarejestrowania tego  numeru na promocyjnym koncercie jest i tak dużą nobilitacją.

38 – Scum1 – Fani donosili, że zespół wykonał ten kawałek podczas koncertów / prób sekretnych w USA. Nic więcej nie wiadomo na ten temat. Brak zapisu, brak relacji. Jedynie słowa. To, że chłopaki próbowali, to wiadomo. Niestety, nie będzie nam już dane przekonać się o tym w najbliższym czasie. Być może za parę lat czeka go los podobny jak na tej trasie było z Corrupt.

37 – Shake The Disease2 – jedynie dwa wykonania – drugi koncert w Hannoverze i trzeci koncert maratonu w Hollywood. Numer nie znalazł uznania w oczach Martina. Może to i dobrze. Dla mnie ten numer jest raczej ikoną Touring The Angel.

36 – Black Celebration3 – numer bardzo mocno eksploatowany w 2013 i 2014. Na Global Spirit Tour kawałek ten był zdejmowany z półki tylko na koncertach drugonocnych w USA i Turynie 2017.12.11.

35 – Sister Of Night6 – numer śpiewany przede wszystkim podczas drugonocnych koncertów na jesieni i zimą w Europie. Po zakończeniu trzeciej nogi kawałek ustąpił miejsca rarytasom z Music For The Masses.

34 – Policy Of Truth9 – ten kawałek to dla mnie symbol tej trasy w kategorii numerów, które były próbowane co chwila w setliście i z którymi ciągle coś nie grało. Na 6 części trasy utwór tylko niegrany wiosną i latem w Europie oraz na 5. legu w Ameryce Północnej. Pomimo tego ciągle coś nie grało. Co ciekawe jako wizualizacja do tego numeru była wykorzystana flaga z Heroes. Szkoda, że setlista z Isle Of Wight 2018.06.23 nie była grana na reszcie trasy festiwalowej (nawet po cięciach), set byłby dużo ambitniejszy i fani nie jechaliby tak po nim.

33 – The Things You Said12 – Za to ten numer wygrywa w kategorii, dlaczego tak późno i dlaczego tak mało. 30 lat trzeba było czekać na ten moment. Oby znalazł się na wideo koncertowym z Berlina. Co tu dużo pisać… posłuchajcie sami.

32 – Judas12 – Tyle samo wykonań, co kawałka wcześniej, ale emocje już nie te same. Być może dlatego, że numer tak naprawdę krąży gdzieś w tle każdej trasy. Więcej o tym w kolejnych tekstach.

31 – Just Can’t Get Enough14 – ten utwór miał być niespodzianką końca trasy. Czy był, sami oceńcie. Gdyby był w secie z Policy Of Truth i The Things You Said na trasie festiwalowej być może byłaby inna rozmowa… dla mnie po katowaniu w 2013/14 roku nie był oczekiwanym zaskoczeniem.

_

Póki co zaskoczeń chyba nie ma, dalej będzie już tylko ciekawiej. Od kolejnej dziesiątki nastąpi znaczący skok wykonań…

Przeczytaj część drugą i trzecią opracowania.

Podsumowanie festiwalowej trasy po Europie.

Specyficzna to była odsłona Global Spirit Tour. Właściwie tylko dwa pełnowymiarowe koncerty i cała masa ogryzków zwanych koncertami festiwalowymi. Niby wszystko jasne, ale tak na prawdę bardziej będzie to opis koncertów w Berlinie, niż szóstej części trasy.

1. Kalendarium i setlista

Trasa wystartowała 23 czerwca od festiwalowego występu w Wielkiej Brytanii na Ise Of Wight nieopodal Newport. Był to jeden z dwóch koncertów zagranych w dłuższej – składającej się z 18 kawałków – setlisty.

Intro (Cover Me [Alt Out])
Going Backwards
It’s No Good
A Pain That I’m Used To
Precious
Policy Of Truth / Useless
World In My Eyes
Cover Me
The Things You Said
In Your Room
Everything Counts
Stripped
Personal Jesus
Never Let Me Down Again
Somebody
Walking In My Shoes
Just Can’t Get Enough / Enjoy The Silence
Enjoy The Silence / Just Can’t Get Enough

Przed koncertem na Węgrzech zespół dokonał zmiany Policy Of Truth na Useless, oraz przerotował Enjoy The Silence z Just Can’t Get Enough. Ten ostatni, na tej nodze zaliczył swój koncertowy debiut na Global Spirit/Ultra Tour. Policy Of Truth nie miało coś szczęścia na tej trasie, jedynie 9 wykonań na 14 miesięcy grania, to nie jest powód do dumy.

Również Useless nie zagrzało miejsca i razem z The Things You Said wyleciało z setu. W miejsce tego ostatniego pojawiło się Somebody, które przywędrowało z bisów. Pozostałe 11 koncertów, przy ogólnym smutku i zawodzie fanów, wyglądało jak poniżej:

Intro (Cover Me [Alt Out])
Going Backwards
It’s No Good
A Pain That I’m Used To
Precious
World In My Eyes
Cover Me
Somebody
In Your Room
Everything Counts
Stripped
Personal Jesus
Never Let Me Down Again
Walking In My Shoes
Enjoy The Silence
Just Can’t Get Enough

Tym samym dochodzimy do truskawek na torcie, czyli dwóch nocy na Walbuhne. O tym, że to właśnie tam będzie kręcone wideo zwieńczające trasę mówiło się od dawna. Nie mniej nie padło nigdy nic konkretnego, same spekulacje.

O koncercie z pierwszej nocy w Berlinie pisałem już na gorąco wcześniej, więc tu będzie trochę inaczej. Poniżej skumulowana setlista z dwóch nocy. Zespół zagrał łącznie 31 kawałków. Jedynie 6 pozycji było zagranych na obu nocach i w tym samym miejscu setu – Intro / Going Backwards / World In My Eyes / Cover Me / Where’s The Revolution / Walking In My Shoes. Łącznie 11 pozycji było wspólnych dla obu koncertów. Oprócz wymienionych wcześniej, również: A Pain That I’m Used To / Everything Counts / Enjoy The Silence / Never Let Me Down Again / Personal Jesus.

Intro (Cover Me [Alt Out]
Going Backwards
So Much Love / It’s No Good
Barrel Of A Gun / A Pain That I’m Used To
A Pain That I’m Used To / Useless
Corrupt / Precious
World In My Eyes
Cover Me
Somebody / The Things You Said
Home / Insight
In Your Room / Poison Heart
Where’s The Revolution
Wrong / Everything Counts
I Feel You / Stripped
Everything Counts / Enjoy The Silence
Enjoy The Silence / Never Let Me Down Again
Never Let Me Down Again / I Want You Now
Strangelove / Heroes
Walking In My Shoes
A Question Of Time / Personal Jesus
Personal Jesus / Just Can’t Get Enough

Co ciekawe zespół zastosował pewien trick. Podczas drugiej nocy główny set został skrócony o jeden kawałek, za to na bis chłopaki przyaktorzyli, że mają coś ekstra dla nas w postaci Just Can’t Get Enough. Ta sama długość setu, ale na wideo koncertowym zobaczymy jakoby zespół specjalnie na tę okazję wydłużył koncert…. ściemniacze ;-). Finalnie na obu koncertach zobaczyliśmy po 10 różnych kawałków.

Nigdy w całej historii koncertowania zespołu nie doczekaliśmy się tylu rotacji kawałków z nocy na noc. Jeżeli wspomnimy nagranie wideo koncertowego z 2013, to tam słyszeliśmy tłumaczenie, że zespół nie zmienił praktycznie nic właśnie ze względu na kręcenie Alive/Live In Berlin. Jak sobie z tym Anton poradzi teraz w montażu nie wiem, ma chłop wyzwanie.

A skoro już mówimy o filmowaniu koncertów z Berlina AD 2018, (i tu moje spekulacje), to uważam, że bazą do finalnego wydania będzie zapis audio i wideo z drugiej nocy. Dlaczego?

Bo tak było w 2013. Poza tym pierwszej nocy koncert był filmowany głównie ze sceny na zbliżeniach, aby mieć przebitki na twarz, ręce, perkusję, klawisze, gitary itp. W ten sposób mamy zbliżenia i jednocześnie czystą scenę od kamerzystów, gdy kręcone są szerokie plany, takie jak wizualizacje i cała scena. Drugiej nocy pracowało łącznie 9 stanowisk – 2x trybuna, 5x fosa, 1x zza placów Christiana i 1x filmowana była zabawa Kolumbijczyków z DMK. Do tego 2-3 stanowiska, z których kręcono zbliżenia na scenie pierwszej nocy i mamy m/w pełny obraz, jak został sfilmowany zespół na koncercie. Nie można też nie wspomnieć o filmowanych fanach przed pierwszym koncertem pod Waldbuhne i pod hotelem.

Co w takim razie z kawałkami, które były zagrane tylko pierwszej nocy? Uważam, że depeche MODE wykorzysta na pewno So Much Love i In Your Room ze względu na wizualizacje. Reszta ukaże się albo jako dodatki, albo jako samo audio, albo pójdzie po prostu do archiwum (oby nie).

Przez myśl przeszła mi również taka opcja, że mogą powstać dwie wersje koncertu z różnymi setlistami, jedna na potrzeby video koncertowego – DVD/BD, a druga na potrzeby TV.  Podobny zabieg przecież był z Berlinem 2013. W kinach i TV królowała wersja Alive In Berlin, czyli dokument koncertowy, a na plackach i w dystrybucji cyfrowej początkowo mieliśmy tylko i wyłącznie Live in Berlin, czyli koncert. Taki drobiazg.

Poza tym w czasie koncertu ekipa filmowa towarzyszyła rodzinnemu projektowi DMK, filmując ich zabawę na koncercie. Materiał ten może potem posłużyć do dodatków albo być wpleciony w dokument koncertowy, coś jak aktorka z wizualizacji do Halo z Delta Machine Tour.

Jak już napisałem, są to jedynie moje spekulacje i raczej nie będę zawiedziony, gdy się nie spełnią.

2. Po albumach

Na 6 nodze zagrano łącznie 32 kawałki:

Speak & Spell – 1
Construction Time Again – 1
Some Great Reward – 1
Black Celebration – 2
Music For The Masses – 4
Violator – 4
Songs Of Faith And Devotion – 3
Ultra – 5
Playing The Angel – 2
Sounds Of The Universe – 2
Spirit – 7

3. Po krajach

Geograficznie tę część trasy wygrała Francja – 5 koncertów. Dwie noce w Niemczech. Pozostałe 8 nocy przypadło na koncerty w pojedynczych krajach Europy. Dla nas oczywiście, najważniejszym punktem tej części trasy, była 3 wizyta i 5 koncert depeche MODE w Polsce. Niestety mieliśmy ten niefart znaleźć się w gronie 11 krajów, którym przypadła w udziale najbardziej okrojona setlista.

_

W kolejnych podsumowaniach przyjrzymy się wariantom setlist, statysykom wykonań oraz podsumujemy najbardziej oblegane państwa i miasta Global Spirit Tour.

Podsumowanie amerykańskiej części trasy (cz.1).

Koncertem w Edmonton depeche MODE zakończyło kolejna odsłonę trasy koncertowej. Przed zespołem krótki urlop. Jak na standardy zespołu- bardzo krótki. Raptem dwa i pół tygodnia. Zanim jednak zaczniemy ekscytować się powrotem depeche MODE do Europy, proponuję spojrzeć z oddali i podsumować pierwszą z amerykańskich tras Global Spirit.

1. Chronologia wydarzeń

Trasa, w porównaniu do na przykład Tour Of The Universe, była przespokojna. Zaskoczeń nie było właściwe żadnych, także całą chronologię wydarzeń można sprowadzić do 4 punktów.

a) Nowy Jork – dwie noce zagrane w rodzinnym mieście Dave’a, jedną w kolejną rocznicę ataku na World Trade Center. 11 września zespół grał 2. noc w tym mieście. Po raz pierwszy na tej trasie pojawiły się: Policy Of Truth i Black Celebration. Kawałek Heroes został zadedykowany wszystkim bohaterom 11 września.

b) Kolejnym bezpośrednim wydarzeniem po koncercie w Nowym Jorku było odwołanie koncertu w Tampie. Powodem były huragany wiejące w tamtym rejonie, które uniemożliwiały przeprowadzenie koncertu, a hale i stadiony były zamieniane na hotele dla poszkodowanych. Nie jest to pierwszy raz, kiedy zespół odwołuje koncert ze względu na warunki atmosferyczne.

c) Kolejnym niezapowiedzianym dla publiczności wydarzeniem był występ zespołu u Jimmiego Kimmela w jego TalkShow. Właściwie był to oficjalny start promocji singla Cover Me. Zespół wykonał tam 2 razy Cover Me w wersji singlowej. Jest ona trochę inna, niż wersja wykonywana na koncertach, różni się też od wersji albumowej. Efektem tych wykonów była zaskakująca sytuacja jeżeli chodzi o statystyki, ale o tym później.

d) Ostatnim były 4 noce w Los Angeles. Wydarzenie reklamowane jako epickie i największe w historii Hollywood Bowl. Po raz pierwszy koncerty na tej trasie wyglądały tak, jak być powinny. Duża rotacja utworów i nowe kawałki dawno niegrane na koncertach. Oczywiście wszystko bezpiecznie i bez wychodzenia po za strefę komfortu, jaką jest granie z góry ustalonych numerów z okresu 86-93 oraz rotowanie numerów z okresu postAlanowego.

2. Setlista

Set na tej części trasy był najbardziej rozbudowany, jak dotąd. Poniższe zestawienie obejmuje tylko utwory grane na tej części trasy,  w takiej kolejności, jak pojawiały się w Ameryce Północnej.

Intro (Cover Me [Alt Out])
Going Backwards
So Much Love / Policy Of Truth / It’s No Good
Barrel Of A Gun
A Pain That I’m Used To
Corrupt / Useless
In Your Room
World In My Eyes
Cover Me
A Question Of Lust / Judas / Strangelove / Insight / Sister Of Night
Home
Poison Heart / Policy Of Truth / Precious
Where’s The Revolution
Wrong
Everything Counts
Stripped / Black Celebration
Enjoy The Silence
Never Let Me Down Again
Somebody / Strangelove / Judas / Shake The Disease
Walking In My Shoes
Heroes / Black Celebration
I Feel You
Personal Jesus

Efektem tego było wykonanie 5 różnych setlist.

Trzon stanowiło 25 wykonań setu podstawowego, który znamy z Europy.

Set 1: So Much Love / Corrupt / A Question Of Lust / Poison Heart / Stripped / Somebody / Heroes [25] – wszystkie pozostałe koncerty

Set 7:  Policy Of Truth / Corrupt / Judas / Poison Heart / Black Celebration / Strangelove / Heroes – Nowy Jork 2017.09.11 – gdyby nie dodanie Policy Of Truth i Black Celebration, to byłby to set nr 2, jaki został zagrany w Bolonii 2017.06.29

Set 8: So Much Love Corrupt / Strangelove / Policy Of Truth / Stripped / Judas / Heroes – Los Angeles 2017.10.14

Set 9:  It’s No Good / Corrupt / Insight / Poison Heart / Stripped / Shake The Disease / Black Celebration – Los Angeles 2017.10.16

Set 10: It’s No Good / Useless / Sister Of Night / Precious / Stripped / But Not Tonight / Policy Of Truth – Los Angeles 2017.10.18

3. Po albumach
  • Construction Time Again – 1
  • Some Great Reward – 1
  • The Singles 81>85 – 1
  • Black Celebration – 4
  • Music For The Masses – 2
  • Violator – 4
  • Songs Of Faith And Devotion – 4
  • Ultra – 6
  • Playing The Angel – 2
  • Sounds Of The Universe – 2
  • Spirit – 7

Wszystkich zagranych na tej nodze kawałków było 34 (o osiem więcej, niż w stosunku do Europy). Heroes zaliczam do Spirit razem z Intro. 9 (3 więcej, niż w Europie) numerów wykonanych przez Martina i 24 (5 więcej, niż w Europie) w wykonaniu Dave’a. 26 w pełnej elektronice (w tym Intro), 8 plumkanych.

Podczas występu u Kimmela zespół wykonał dwa razy Cover Me, do emisji poszedł tylko jeden wykon. Jednak dzięki temu liczba wykonań Cover Me i Where’s The Revolution zrównały się. W tej chwili, na koniec 3. nogi są to dwa najczęściej wykonywane numery na tej trasie, czyli po 71 razy każdy z nich.

_

Przed startem trasy bardzo obawiałem się, że zespół będzie wywalał numery z nowej płyty (częściowo się to wydarzyło) oraz żeby nie wypadły takie numery jak: In Your RoomWrongEverything Counts, czy World In My Eyes. depeche MODE byli w Ameryce bardzo konsekwentni i dowieźli do końca set z którym startowali. Zamienniki były tylko grane na bonusowych koncertach.

Przed nami bardzo krótka przerwa. Już 15 listopada startuje 4 noga w Dublinie. Czasu na trenowanie nowego setu będzie niewiele, więc raczej zakładam, że koncerty w Los Angeles, to była jednocześnie taka próba generalna przed rotacją setu w Europie. Na starym kontynencie zobaczymy jedną z wersji setu, który fani mogli zobaczyć w Los Angeles. Pytaniem otwartym dla mnie pozostaje kwestia, jakie numery z nowej płyty znikną i co dadzą w zamian. Niestety scenariusz, w którym zespół wywala numery i nie daje nic w zamian wcale nie jest taki nieprawdopodobny.

Zakładam, że bardzo wielu z Was czeka, aby ponownie usłyszeć Useless (to Ci z Was, którzy słyszeli ten numer ostatni raz w 1998 roku), albo po raz pierwszy na żywo. Ja należę do tej pierwszej grupy i na dobrą sprawę, jest to mój główny motywator na jesienno-zimową trasę. Nie spodziewam się wielu zaskoczeń, przy tak zachowawczym podejściu zespołu do tegorocznej setlisty. Wszystko, co będzie ponad to, będzie miłym zaskoczeniem. Mam też cichą nadzieję, że Precious nie wejdzie na stałe do setu na tej części trasy.

Planuję jeszcze finansowe podsumowanie, ale dopiero gdy zostaną upublicznione wyniki finansowe tej części trasy.