Pamiętam taką historię z przed 20+ lat, gdy będąc pacholęciem przebywałem na jakiejś kolonii, czy zimowisku. Zdarzył się wówczas wieczór podczas którego z magnetofonu poleciała cała kaseta z płytą Counterfeit e.p. słuchaliśmy i słuchaliśmy, aż któremuś z uczestników tego wieczoru wyrwało się, iż Martin to „złodziej”, bo te wszystkie piosenki „ukradł” innym artystom. A dlaczego jest „złodziejem”? Bo przecież żadna piosenka nie jest jego i on nie jest autorem ani muzyki, ani tekstów. Takie to były czasy, że pojecie coveru, zapożyczenia, samplowania itp. spraw nie było wtedy jeszcze przyswojone.
Wielu wydawało się, że piosenki musi pisać artysta, który je potem wykonuje, a już o takim drobiazgu jak pisanie tekstów i komponowanie na zlecenie dla artystów, to nikt na to nie wpadł. Takie to były czasy niewiedzy na przełomie lat 80 i 90.
Trafiłem ostatnio na strony, które próbują ogarnąć ten temat z różnych stron i w odniesieniu do wielu artystów. Oczywiście jest też tam i depeche MODE, choć zbiór jest zdecydowanie nie pełny. Np. po wpisaniu hasła depeche MODE możemy filtrować temat z kilku stron:
- Tracks sampled by depeche MODE
- Tracks that sampled depeche MODE
- Covers by depeche MODE
- Covers of depeche MODE songs
- Remixes of depeche MODE songs
3 ostatnie punkty poprzeglądacie sobie sami. Ja chciałbym się skupić na pierwszych dwóch.
Od lat mówi się, że jedną z podstaw działalności depeche MODE jest oryginalność. W ubiorze, w stylizacji, ale przede wszystkim w muzyce. Nie mam na myśli tu tylko specyficznego brzmienia, jakie nie pozwala zaszufladkować tego zespołu do żadnego gatunku, a przede wszystkim zasada o nie używaniu tych samych dźwięków dwa razy. Od Sounds Of The Universe mam spore wątpliwości, a i wcześniej parę razy zdarzyły się Panom nieczyste z(n)agrania. Najpierw skupmy się na tym, kto pożyczał od depeche MODE sample i umieszczał w swoich utworach.
1. 69 kawałków wzięło swoje sample z 31 kawałków depeche MODE. Jednak spora część to remixy djskie i tak na prawdę oryginalnych utworów, jak słynnych swego czasu Infernal – I Won’t Be Crying, jest sporo mniej. Nie mniej ciekawa lekcja jak wiele różnych stylów i kierunków muzycznych pożyczało sobie od depeche MODE. W tej grupie pojawiają się również sample, które Alan brał do kolejnych utworów Recoil. Mimo, że formalnie Recoil to nie depeche MODE, ale tu mamy raczej zabawę w tym samym ogródku.
2. Druga grupa pożyczek do te zapożyczone przez depeche MODE od innych zespołów i artystów. I znowu znakomitą grupę tej bazy stanowią utwory w przypadku których depeche MODE nie miało zupełnie nic wspólnego z tym procederem. Wynika to z zasady, że remix, choćby nawet była tam jedynie sekunda z oryginalnego utworu, a resztę dograne przez remixera, to autorem utworu nadal pozostaje oryginalny twórca, a remixer jako człowiek do wynajęcia ma tylko kasę za robotę, lub robi to za free żeby się wylansować. Wszelkie copyrajty idą do depeche MODE. Stąd tyle szitowych remixów firmowanych metką depeche MODE. Na 16 utworów wziętych pod uwagę do zestawienia, jedynie jest 1, słownie – jeden – oryginalny utwór posądzony o samplowanie z innego utworu.
Jest to Mercy In You – który zapożyczył perkusję z God Make Me Funky autorstwa The Headhunters feat. Pointer Sisters
Samplowana perka pojawia się w 10 sekundzie.
Natomiast dawca pojawia się od 4 sekundy.
Ciężko mi się do tego odnieść, ale ja nie widzę podobieństwa, a przynajmniej jest ono bardzo odległe, że nie powiązał bym tego ze sobą.
Inna sprawa, że w tym zestawieniu nie ma jedynego adekwatnego już przykładu samplowania w oryginalnych utworach depeche MODE tj perkusja Never Let Me Down Again z When The Levee Breaks autorstwa Led Zeppelin. Czy też z tego samego utworu Zeppelinów próbki poszły do Get Right With Me.
Całe zestawienie znajdziecie na stronie WhoSapmpled.
Ciekawsze opracowanie tego zagadnienia znajdziecie na inne stronie – Sample Happy, gdzie opracowanie jest o wiele dokładniejsze (w obie strony) i skupia się na głównie oryginalnych, a nie remixach. A powyżej przytaczane porównanie Mercy In You już nie występuje.
Nie mniej każdym przypadku – samplowania miło wiedzieć co się z czego bierze, bo żyjemy w takim świecie, że co raz trudniej o oryginalność, a wychodzi na to, że wszystko już było.