30 lipca chłopaki trzepnęli drzwiami z głośnym – Narta! Z przekazów między koncertowych fani donosili, że dla ekipy koncertowej najważniejszym dniem w lipcu będzie ten, w którym będą mogli od siebie i koncertów odpocząć.
Panowie zaczęli swój upragniony urlop, wobec czego mamy idealny czas do 22 sierpnia, aby podsumować 3 miesiące trasy. Po dwóch miesiącach grania promo, po stacjach TV i Internecie zespół rozpoczął drugą część promocji płyty – czyli trasę po Europie (albo jak kto woli pierwszą część trasy koncertowej).
Zaczęliśmy w Nicei 2013.05.04 koncertem rozgrzewkowym, lub jak kto woli próbą z udziałem publiczności, po której nastąpiło lekkie tasowanie setlisty po stronie Gore’a, by oficjalnie wystartować w Tel-Avivie 2013.05.07.
W porównaniu do poprzedniej trasy europejska część przeszła właściwie bez problemów. Zespół został zmuszony do odwołania jednego występu w Istambule 2013.05.17 z powodu strajku na granicy. W Szwecji festiwalowy występ na Love & Peace Festival został zamieniony w regularny koncert w Sztokholmie 2013.06.27 w legendarnej już Globe Arena. Więcej problemów nie odnotowano… i bardzo dobrze.
Setlista składała się 23 numerów, co jak na ten zespół jest rekordem. 22-kawałkowy set z poprzedniej trasy szybko został obcięty, ze względu na problemy zdrowotne Gahana. W 2009 set średnio oscylował w okolicy 20-21 numerów i zamykał się w +/- 2 godzinach. Dlatego tegoroczne 2h 15min bardzo miło zaskakują. Upchanie 23 kawałków w 2.15 osiągnięto m.in. poprzez przerobienie i skrócenie niektórych kawałków na rozbiegu.
depeche MODE przygotowało dwie setlisty kodowo oznaczane Setlist A i Setlist B. Pierwsza była przeznaczona do regularnego grania na większości koncertów. Druga setlista grana była jedynie w miastach, gdzie zespół występował drugą noc z rzędu. Obie setlisty podlegały ciągłym modyfikacjom. Oprócz tego zespół miał przygotowany set do grania na festiwalach, który wykorzystał 3 razy. Łącznie w Europie depeche MODE dało 37 koncertów w 3 miesiące, co daje średnio 12 koncertów na miesiąc.
Gdyby na chwilę zapomnieć o istnieniu Setu B, to ta trasa (jak dotąd) nie różniłaby się za wiele od schematów znanych z jesieni i zimy 2005/2006, czy nawet tego, co działo się w wiosną 2009 w Europie. Na szczęście wszystkie nowe kawałki leżały Dave’owi do śpiewania i nie musiał wymieniać nowości na starocie. Setlist A podlegał ciągłym zmianom, ale nie wykraczało to po za patenty z poprzednich tras i rola dawcy zaskoczeń należała głównie do Martina.
Przejdźmy zatem do szczegółów:
1. Setlista
Ogółem w ramach Setu A pojawiło się 12 wariacji, z czego 3 były najpopularniejsze:
- Higher Love / When The Body Speaks / Home [10]
- Higher Love / Shake The Disease / Home [5] (w tym Warszawa)
- Higher Love / But Not Tonight / Home [4]
Jak widzicie Higher Love i Home królowały i sumarycznie te 3 wariacje stanowiły 50% zagranych koncertów w obrębie setu A. Pozostałe wariacje wyglądały następująco:
- Higher Love / Judas / Home [3]
- The Child Inside / Judas / Home [2]
- Only When I Lose Myself / When The Body Speaks / Home [2]
- Higher Love / The Child Inside / A Question Of Lust [1]
- Higher Love / When The Body Speaks / But Not Tonight [1]
- Only When I Lose Myself / Judas / Home [1]
- When The Body Speaks / Judas / Home [1]
- Shake The Disease / Judas / Home [1]
- The Child Inside / Shake The Disease / Somebody [1]
Tylko 3 koncerty Martin zagrał bez udziału Home w setliście.
Ten prosty i schematyczny układ burzy jednak Setlista B przygotowana na granie w miastach, gdzie zespół przebywał 2 noce. Pamiętać należy też, że na tej trasie „dwie noce z rzędu” oznacza również koncerty z jednodniowym odstępem. Zespół przyjął standard, że odstęp między jednym, a drugim koncertem to minimum 1 dzień. Do wyjątkowych sytuacji należą koncerty grane dzień po dniu. Set B został zagrany jedynie dwa razy – w Londynie 2013.05.29 i Dusseldorfie 2013.07.05.
Set B podlegał zmianom i właściwie oba koncerty różnią się porządkiem utworów:
- In Your Room / Barrel Of A Gun / When The Body Speaks / John The Revelator / Secret To The End / Home [1]
- Walking In My Shoes / John The Revelator / Home / A Pain That I’m Used To / In Your Room / Somebody [1]
Pozostałe utwory w ramach Setlisty B pozostały nie zmienne. Próbowałem opracowywać obie setlisty w postaci zbiorczej, ale po 2 koncercie w Dusseldorfie rozdzieliłem sety. Ponieważ liczba wariacji była tak duża, że prowadzenie strony The Delta Machine Tour stało się nieczytelne. Dodatkowo zespół tylko na tych koncertach grał Soft Touch/Raw Nerve.
2. Rozkład po albumach
Wszystkich zagranych na tej części trasy utworów było 35, z czego Dave zaśpiewał 25, a Martin 10. 27 było w pełnej elektronice, a 8 w wersji bare.
- Delta Machine [9]
- Playing The Angel [3]
- Exciter [1]
- The Singles 86>98 [1]
- Ultra [2]
- Songs Of Faith And Devotion [5]
- Violator [5]
- Music For The Masses [2]
- Black Celebration [4]
- The Singles 81>85 [1]
- Some Great Reward [1]
- Speak & Spell [1]
Daje to tej trasie 2 miejsce na liście tras depeche MODE pod względem liczby wykonanych utworów. Tour Of The Universe pozostaje niepobite z liczbą 39 utworów. Różnica jest taka, że The Delta Machine Tour nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa, a Tour Of The Universe już nic nie powie. 😉
3. Geografia
depeche MODE zawitało na tej trasie do 35 miast z 24 krajów. Najliczniej reprezentowani byli:
- Niemcy [8]
- Francja [4]
- Włochy [2]
- UK [2]
- Rosja [2]
- Pozostałe kraje, to 19 pojedynczych koncertów.
To tyle, jeżeli chodzi o tzw słupki-głupki. W suchych liczbach wygląda to wszystko ciekawie i uporządkowanie, ale oprócz słupków są również emocje, które podpowiadają mi, że moje największe zaskoczenia na tej trasie (na plus), to Higher Love i But Not Tonight, Barrel Of A Gun i nieustannie Walking In My Shoes.